วิวัฒนาการของหมุน

หมุนยนต์คือองค์ประกอบของเครื่องจักรที่จํากัดการเคลื่อนไหวเฉพาะการเคลื่อนไหวที่ต้องการและลดการขัดแย้งระหว่างส่วนเคลื่อนไหวให้มีการเคลื่อนไหวแบบเส้นตรงของส่วนเคลื่อนไหวหรือหมุนอิสระรอบแกนคงที่; หรืออาจป้องกันการเคลื่อนไหวโดยการควบคุมเวกเตอร์ของแรงปกติที่พกพาบนชิ้นส่วนเคลื่อนไหว. หมุนส่วนใหญ่จะอํานวยความสะดวกในการเคลื่อนไหวที่ต้องการโดยการลดการขัดแย้งให้น้อยที่สุด.หัวหักแบ่งออกตามประเภทการดําเนินงาน, การเคลื่อนไหวที่อนุญาต, หรือทิศทางของภาระ (แรง) ที่นําไปใช้กับส่วน.

หัวหมุนถือองค์ประกอบหมุน เช่น แกนหรือแกนภายในระบบเครื่องกล และโอนภาระแกนและรัศมีจากแหล่งของภาระไปยังโครงสร้างที่รองรับมันรูปแบบที่เรียบง่ายที่สุดของการวาง, หมุนที่เรียบ, ประกอบด้วยหมุนหมุนในรู. การเลื่อนมะนาวมักจะใช้เพื่อลดการขัดขัด. ในหมุนลูกกลองและหมุนม้วน, เพื่อป้องกันการขัดขัดลื่น,อุปกรณ์ม้วน เช่น รอลล์หรือลูกบอลที่มีเส้นตัดทรงกลม ตั้งอยู่ระหว่างรัดหรือวารสารของชุดอัดยางมีการออกแบบหลากหลายแบบของหลอดบรรทุกเพื่อให้ความต้องการของการใช้งานสามารถตอบสนองได้อย่างถูกต้องเพื่อประสิทธิภาพสูงสุด, ความน่าเชื่อถือ, ความทนทานและผลงาน

คําว่า หมุนยางมาจากคํากริยา หมุนยาง เป็นองค์ประกอบของเครื่องจักรที่ทําให้ส่วนหนึ่งสามารถพก (คือการสนับสนุน) ส่วนอื่นได้ตัดหรือทรงเป็นส่วนหนึ่ง, มีระดับการควบคุมที่แตกต่างกันต่อรูปแบบ, ขนาด, ความหยาบคายและสถานที่ของพื้นผิว. หมุนอื่น ๆ เป็นอุปกรณ์แยกแยกที่ติดตั้งในเครื่องหรือชิ้นส่วนของเครื่องหมุนยางที่ซับซ้อนที่สุดสําหรับการใช้งานที่ต้องการมากที่สุดคืออุปกรณ์ที่แม่นยํามาก; การผลิตของมันต้องการมาตรฐานที่สูงที่สุดของเทคโนโลยีปัจจุบัน